Het Loils volkslied door Ernest Berntzen en Sjonnie Duis
(dinsdagavond 8 maart 2011, 23:59 uur)
Hier wil ik blieven
(tekst & muziek door: Joop Boxtart)
Hier wil ik blieven, hier goa ‘k nooit meer weg
Hier bun ik geboren, ik ken d’r elke heg en steg
As hier de dauw optrek, rond de möl, de kerk en school
Dan is d’r mor ene plek, en dat is Lool
Elk joar trek ik d’r een paar weaken tussenuut
Gepak en gezak met de sloapzak tegen de achterruut
De hond is goed verzörg, de deur geet op slot
Binnen een dag stoa’k in ut land van Grüss Gott
Mor noa twee weaken is ut allemoal mooi gewes
De bergen, dalen en Kufstein en met de leste Shilling op tes
In de auto trug denk ik nog effe aan ut völ bezonge Tirol
Mor dan geet ut plankgas trug noar mien eigen mooie Lool
Refrein
As kind joeg ik met de slee vanaf de Calvarieberg
En leerde schaatsen achter een stoel aan de Sommeweg
Veur een dubbeltje koch ik een ijsje bi’j Kaatje op de hoek
En veur een stuuver bi’j Moetje Buiting een handvol snoep
Met zien allen trokken wi’j noar ut Schattenkerksebos
Spölde landrovertje, beumke verwisselen en diefje met verlos
Wi’j kroape onder de graven, trokken ut Park in met ut hele koor
En as ze riep waren, jatte wi’j de kersen bi’j de pastoor
Refrein
De Vrolijke Drammers zun as vereniging heel eminent
Want in de hele gemeente zun ze as enigste erkent
Met een pronkzitting, un cutureel gebeuren dat dur weazen mag
En met de hoogste onderscheiding: ut Eikeloof van Boschslag
Moandenlang wark steet apetrots op de Wehlseweg gereed
De optoch vertrek noar Diem, woar ut hutje bi’j mutje steet
Trug thuus sjoemelt alles verkleed en met een vrolijke snuut
En bi’j Hendriks hangen ze dan met de benen dur uut
Refrein
Hé mien dörpske luuster is, wet gi’j woarum ik ow zo aanbid
Gi’j bun een kleine kern, mor wel een kern met pit
Trots Mariakapel, jeugdgebouw en welke verandering dan ook
As gemeenschap, as dörp, gi’j raakte nooit echt van de kook
Ook nit in 45 want man wat namen ze ow te grazen
Toen op een grove manier ut klooster werd opgebloaze
Nee gleuf mien, zie kriege mien hier nooit meer weg
Noa ja, mien leste rit mor dan wel hier achter de beukenheg
Refrein